Ustala siÄ™ zwiÄ…zek wyczerpywania potasu (K) z wielomoczem i wada koncentracyjnÄ…, ale nie zbadano systematycznie, w jakim stopniu te wady mogÄ… być wtórne do efektu niskiego K przy pobieraniu wody. Aby ustalić, czy hipokaliemia ma główny wpÅ‚yw na zwiÄ™kszenie pragnienia i czy powstaÅ‚y poliuria i polidypsja przyczyniajÄ… siÄ™ do wady koncentracji, zbadaliÅ›my trzy grupy szczurów trzymanych w klatkach metabolicznych przez 15 dni. Grupy zostaÅ‚y ustawione w nastÄ™pujÄ…cy sposób: grupa 1, normalne diety i ad lib. pÅ‚yny (n = 12); grupa 2, dieta z niedoborem K na ad lib. pÅ‚yny (n = 12); i grupa 3, dieta uboga w K i niedobór pÅ‚ynów dopasowane do grupy (n = 14). Read more „O mechanizmie wielomoczu w wyczerpaniu potasu: ROLA POLYDIPSII”
Tag: wojewódzki ośrodek medycyny pracy sosnowiec
Badania nad fenolowymi steroidami u ludzi: VIII. Metabolizm estrool-16a-glukozyduronianu
6,7-3H-Estriol-16 (3-glukozyduronian-14C podawano oÅ›miu kobietom (dziewięć badaÅ„) na kilka sposobów: zarówno wstrzykniÄ™cie i wlew (300 min) do żyÅ‚y kubitalnej, wstrzykniÄ™cie do ukÅ‚adu żyÅ‚y wrotnej, poÅ‚kniÄ™cie i wkroplenie do dwunastnicy, jelita czczego i jelita krÄ™tego. Mocz pobrany w temp. 0-2, 2-4, 4-8, 8-12 i 12-24 h analizowano za pomocÄ… przeciwprÄ…dowego rozkÅ‚adu zawartoÅ›ci radioaktywnego 3- i 16-glukozyduronianu (E3-3Gl, E3-16Gl ) i sulfoglukozyduronianu (E3-3S, 16Gl) estriolu, jak również stosunku 3H / 14C każdego koniugatu. Po wstrzykniÄ™ciu obwodowym 50-60% wstrzykniÄ™tego E3-16Gl zostaÅ‚o wydalone w postaci niezmienionej wraz z okoÅ‚o 5% jako E3-3S, 16 Gl w niezmienionym stosunku 3H / 14C, co wskazuje na bezpoÅ›rednie zasiarczenie wstrzykniÄ™tego E3-16G1. Podczas infuzji trwajÄ…cej 300 minut wydalanie z moczem bardzo przypominaÅ‚o to po wstrzykniÄ™ciu. Read more „Badania nad fenolowymi steroidami u ludzi: VIII. Metabolizm estrool-16a-glukozyduronianu”
Polimorfizm kolagenu w normalnej i marskiej wÄ…trobie ludzkiej.
Zbadano kolageny w normalnej wÄ…trobie ludzkiej i wÄ…trobie alkoholowej z marskoÅ›ciÄ… wÄ…troby. Kolageny solubilizowano przez ograniczonÄ… proteolizÄ™ pepsynÄ… w warunkach niedenaturowania i po oczyszczeniu frakcjonowano do typów I i III przez selektywne wytrÄ…canie za pomocÄ… NaCl. Po chromatografii na karboksymetylocelulozie i agarozie, otrzymane Å‚aÅ„cuchy alfa z każdego z typów kolagenu analizowano pod wzglÄ™dem ich skÅ‚adu aminokwasów i wÄ™glowodanów. Porównanie wyników uzyskanych z prawidÅ‚owej wÄ…troby z wynikami uzyskanymi z organu chorobowego nie wykazaÅ‚o istotnych różnic. Izolowane Å‚aÅ„cuchy ludzkiej alfa1 (I) i alfa1 (III) wÄ…troby trawiono CNBr i wytworzone peptydy rozdzielano i oczyszczano przez kombinacjÄ™ chromatografii jonowymiennej i chromatografii na sicie molekularnym. Read more „Polimorfizm kolagenu w normalnej i marskiej wÄ…trobie ludzkiej.”
Molekularne uszkodzenie genu alfa-N-acetylogalaktozaminidazy, które powoduje angiokeratoma corporis diffusum z glikopeptydurią.
Angiokeratoma corporis diffusum z glikopeptydururiÄ… to niedawno rozpoznany wrodzony błąd katabolizmu glikoproteiny, wynikajÄ…cy z niedoboru aktywnoÅ›ci ludzkiej alfa-N-acetylogalaktozaminidazy (EC 3.2.1.49; alfa-GalNAc). Pierwsza pacjentka z tym autosomalnym zaburzeniem recesywnym, 46-letnia, spokrewniona z japoÅ„skÄ… kobietÄ…, miaÅ‚a rozległą angiokeratomiÄ™, Å‚agodne upoÅ›ledzenie umysÅ‚owe i obwodowÄ… neuroaksalnÄ… degeneracjÄ™. Niewielka aktywność alfa-galNAc zostaÅ‚a również odnotowana u krewnych braci z wczesnÄ… postaciÄ… dystrofii neuroakonalnej wynikajÄ…cej z mutacji missense (oznaczonej E325K) w genie alfa-galnaC. Aby zidentyfikować mutacjÄ™ powodujÄ…cÄ… fenotypowo odrÄ™bne zaburzenie dla dorosÅ‚ych, przeprowadzono hybrydyzacjÄ™ Southern i Northern DNA i RNA z zaatakowanej homozygoty, która ujawniÅ‚a rażąco normalnÄ… strukturÄ™ genu alfa-GalNAc i normalny rozmiar i obfitość transkryptu. Odwrotna transkrypcja, amplifikacja i sekwencjonowanie transkryptu alfa-GalNAc zidentyfikowaÅ‚o pojedyncze przejÅ›cie C na T przy nukleotydzie (nt) 985, które przewidywaÅ‚o podstawienie argininy do tryptofanu w reszcie 329 (oznaczonej R329W) polipeptydu alfa-GalNAc. Read more „Molekularne uszkodzenie genu alfa-N-acetylogalaktozaminidazy, które powoduje angiokeratoma corporis diffusum z glikopeptyduriÄ….”
Zależność między regionalnym przepływem krwi w mięśniu sercowym a rozkładem talii-201 w obecności zwężenia tętnicy wieńcowej i rozszerzonego naczyń krwionośnych dipirydamolu.
W pracy dokonano oceny zależnoÅ›ci miÄ™dzy rozkÅ‚adem talu-201 a przepÅ‚ywem krwi w mięśniu sercowym podczas rozszerzania naczyÅ„ wieÅ„cowych wywoÅ‚anego dożylnym dipirydamolem w psich modelach częściowego i caÅ‚kowitego zwężenia tÄ™tnicy wieÅ„cowej. 10 psów byÅ‚o chronicznie wyposażonych w cewniki w lewym przedsionku i aorcie oraz w okluder balonowy i sondÄ™ przepÅ‚ywu elektromagnetycznego na bliższej lewej tÄ™tnicy wieÅ„cowej okalajÄ…cej. Regionalny przepÅ‚yw krwi w mięśniu sercowym mierzono w warunkach kontrolnych za pomocÄ… mikrosfer znakowanych radioizotopem, a nastÄ™pnie zarejestrowano fazowÄ… reaktywnÄ… reakcjÄ™ hiperemicznÄ… na 20-sekundowÄ… przejÅ›ciowÄ… okluzjÄ™. Dipyridamol podawano dożylnie do momentu, aż fazowy przepÅ‚yw krwi wieÅ„cowej zwiÄ™kszyÅ‚ siÄ™, aby osiÄ…gnąć wartoÅ›ci szczytowe przekrwienia. Lewa obwodowa tÄ™tnica wieÅ„cowa byÅ‚a albo częściowo zamkniÄ™ta w celu zmniejszenia fazowego przepÅ‚ywu krwi do wartoÅ›ci kontrolnych (grupa 1) lub zostaÅ‚a caÅ‚kowicie zamkniÄ™ta (grupa 2), i talo-201 oraz druga etykieta mikrokulek zostaÅ‚y wstrzykniÄ™te. Read more „Zależność miÄ™dzy regionalnym przepÅ‚ywem krwi w mięśniu sercowym a rozkÅ‚adem talii-201 w obecnoÅ›ci zwężenia tÄ™tnicy wieÅ„cowej i rozszerzonego naczyÅ„ krwionoÅ›nych dipirydamolu.”
Ocena kilku biochemicznych markerów tworzenia i resorpcji kości w protokole z wykorzystaniem cyklicznego parathormonu i terapii kalcytoniną w leczeniu osteoporozy.
Pacjentki (n = 20) z osteoporozÄ…, w wieku 66 +/- 5 lat badano podczas 24-godzinnej infuzji parathormonu (PTH [1-34]) z szybkoÅ›ciÄ… 0,5 IU ekwiwalentów / kg.h, a nastÄ™pnie podczas 28-dniowego okresu wstrzyknięć podskórnych, w dawce 800 IU ekwiwalentów na dzieÅ„. NastÄ™pnie poÅ‚owa pacjentów otrzymywaÅ‚a podskórne zastrzyki kalcytoniny, 75 U / dzieÅ„ przez 42 dni, a wszyscy pacjenci byli obserwowani do koÅ„ca cyklu 90-dniowego. Biochemiczne markery tworzenia koÅ›ci (fosfataza alkaliczna w surowicy, osteokalcyna i peptyd wydÅ‚użania na koÅ„cu karboksylowym pro-kolagenu 1) oraz resorpcja koÅ›ci (wapÅ„ na czczo, hydroksyprolinÄ™ i dezoksypirydynolinÄ™) zostaÅ‚y porównane w trakcie leczenia drogÄ… dożylnÄ… i podskórnÄ… PTH podawanie, a nastÄ™pnie w trakcie leczenia kalcytoninÄ…. Podczas dożylnego wlewu PTH nastÄ…piÅ‚o znaczÄ…ce zmniejszenie wszystkich trzech markerów tworzenia koÅ›ci, pomimo spodziewanego wzrostu wapnia i hydroksyproliny w moczu. Przeciwnie, krążące markery tworzenia koÅ›ci gwaÅ‚townie wzrosÅ‚y o> 100% wartoÅ›ci wyjÅ›ciowych podczas codziennych zastrzyków PTH (P <0,001). Read more „Ocena kilku biochemicznych markerów tworzenia i resorpcji koÅ›ci w protokole z wykorzystaniem cyklicznego parathormonu i terapii kalcytoninÄ… w leczeniu osteoporozy.”
Utrata glutationu za pośrednictwem czynnika martwicy nerwu alfa zwiększa wrażliwość płucnych komórek śródbłonka na H2O2.
ZbadaliÅ›my wpÅ‚yw stymulacji komórek Å›ródbÅ‚onka na czynnik martwicy nowotworów alfa (TNF alfa) na wzrost przepuszczalnoÅ›ci Å›ródbÅ‚onka wywoÅ‚any przez H2O2. Komórki Å›ródbÅ‚onka pÅ‚ucnego drobnokomórkowego pÅ‚uc (BPMVEC) hodowano do konfluencji na filtrze mikroporowatym i oznaczano szybkość klirensu albuminy 125I w monowarstwie. WstÄ™pne traktowanie TNF alfa (100 U / ml) przez 6 godzin nie miaÅ‚o bezpoÅ›redniego wpÅ‚ywu na transendotelialnÄ… przepuszczalność albuminy 125I. Jednak wstÄ™pne traktowanie TNF alfa zwiÄ™kszaÅ‚o podatność BPMVEC na H2O2; to znaczy, że sam H202 (10 mikroM) nie wywiera bezpoÅ›redniego dziaÅ‚ania, podczas gdy H2O2 zwiÄ™kszaÅ‚ przepuszczalność albuminy 125I ponad trzykrotnie po dodaniu do monowarstw wstÄ™pnie traktowanych przez 6 godz. TNF alfa. Read more „Utrata glutationu za poÅ›rednictwem czynnika martwicy nerwu alfa zwiÄ™ksza wrażliwość pÅ‚ucnych komórek Å›ródbÅ‚onka na H2O2.”
Regulacja wydzielania kalcytoniny w normalnym człowieku przez zmiany poziomu wapnia w surowicy w zakresie fizjologicznym
Aby zbadać wzglÄ™dne znaczenie wapnia i gastryny w regulacji wydzielania kalcytoniny, podawano stopniowane doustne dawki wapnia 10 normalnym mężczyznom, w wieku 23-29 lat. Każdy osobnik wczeÅ›niej wykazaÅ‚ odpowiedni wzrost wydzielania kalcytoniny w odpowiedzi na farmakologiczny zastrzyk pentagastryny (0,5 ug / kg). W osobne dni iw przypadkowej kolejnoÅ›ci każdy z mężczyzn wypiÅ‚ 250 ml wody destylowanej zawierajÄ…cej 0,0, 0,5, 1,5 i 3,0 g elementarnego wapnia w postaci glukonianu. Próbki krwi pobrano przed i po 30, 60, 90, 120, 180 i 240 minutach od doustnej dawki wapnia. Próbki analizowano pod wzglÄ™dem zawartoÅ›ci wapnia metodÄ… spektroskopii absorpcji atomowej, a dla gastryny i kalcytoniny za pomocÄ… testów radioimmunologicznych o ustalonej czuÅ‚oÅ›ci i swoistoÅ›ci. Read more „Regulacja wydzielania kalcytoniny w normalnym czÅ‚owieku przez zmiany poziomu wapnia w surowicy w zakresie fizjologicznym”
Nieprawidłowy transport wapnia w synaptosomach mózgu z mocznicą.
Mózg wapnia jest podwyższony u pacjentów i zwierzÄ…t laboratoryjnych z mocznicÄ…. Znaczenie tego odkrycia jest niejasne. PrzeanalizowaliÅ›my transport wapnia w mózgu zarówno normalnych, jak i urazowych szczurów moczonych (mocznik we krwi = 250 mg / dl), wykonujÄ…c badania synaptosomów z kory mózgowej mózgu szczura. Synaptosomy to endodoncyjne zakoÅ„czenia nerwu presynaptycznego z mózgu, które zawierajÄ… mitochondria i sÄ… metabolicznie aktywne. Dwa mechanizmy transportu wapnia oceniono stosujÄ…c radioaktywny 45Ca ++ jako znacznik. Read more „NieprawidÅ‚owy transport wapnia w synaptosomach mózgu z mocznicÄ….”
Jelitowe a-galaktozydazy: I. Separacja i charakterystyka trzech enzymów w normalnym ludzkim jelicie
Poprzednie badania oparte na pracy na szczurach i wstÄ™pne eksperymenty z ludzkim jelitem sugerowaÅ‚y, że dwie (3-galaktozydazy sÄ… obecne w jelicie cienkim i uważa siÄ™, że tylko jeden z tych enzymów jest laktazy ważnej dla trawienia laktozy w diecie. Wysoka czÄ™stość wystÄ™powania niedoboru laktazy w jelitach u mężczyzn spowodowaÅ‚a peÅ‚niejsze badanie tych enzymów. Ludzkie galaktozydazy jelitowe badano przez filtracjÄ™ żelowÄ… na Sephadex G-200 i Biogel P-300, jak również ultrawirowanie z gradientem gÄ™stoÅ›ci. Filtracja żelowa spowodowaÅ‚a częściowe rozdzielenie na trzy piki aktywnoÅ›ci enzymu, ale utracono znacznÄ… aktywność wobec syntetycznych substratów. Tylko ciÄ…gÅ‚y pik ze specyficznoÅ›ciÄ… dla syntetycznych p-galaktozydów byÅ‚ caÅ‚kowicie oddzielony od innych enzymów. Read more „Jelitowe a-galaktozydazy: I. Separacja i charakterystyka trzech enzymów w normalnym ludzkim jelicie”